به گزارش مرکزکده به نقل از خبرگزاری برنا: تا حالا فکر کرده‌اید چرا بعضی زمین‌های فوتبال همیشه آماده بازی‌اند و بعضی دیگر بعد از باران غیرقابل‌استفاده می‌شوند؟ یا چرا در بعضی زمین‌ها بازیکن‌ها بیشتر آسیب می‌بینند؟ این‌ها فقط به نوع چمن برمی‌گردد. در این مقاله، بررسی کرده‌ایم که زمین فوتبال با چمن مصنوعی بهتر است یا چمن طبیعی، و چه تفاوت‌هایی در عملکرد بازیکنان، ایمنی، هزینه و شرایط آبوهوایی ایجاد می‌کند. این مطلب به شما کمک می‌کند تصمیم آگاهانه‌تری بگیرید.
زمین فوتبال با چمن مصنوعی بهتر است یا چمن طبیعی؟
هزینه نصب و نگهداری چمن طبیعی در برابر چمن مصنوعی
بسیاری از خریداران زمانی که از قیمت چمن مصنوعی مطلع می‌شوند، متعجب می‌شوند که چطور این گزینه می‌تواند در بلندمدت هزینه‌های زمین را به‌طور چشم‌گیری کاهش دهد. اگر هنوز تصور می‌کنید نگهداری از چمن طبیعی اقتصادی‌تر است، کافی است فقط مقایسه‌ای واقعی با هزینه‌های چند ساله داشته باشید تا انتخاب‌تان تغییر کند. عوامل تاثیر‌گزار بر هزینه نصب و نگهداری چمن مصنوعی یا طبیعی در ادامه آورده شده است:
چمن طبیعی هزینه نصب اولیه بسیار پایین‌تری دارد، اما هزینه نگهداری مداوم آن (شامل آبیاری، چمن‌زنی، کوددهی و سم‌پاشی) در بلندمدت بسیار بیشتر است.
چمن مصنوعی نیاز به آبیاری، هرس کردن، کوددهی و استفاده از مواد شیمیایی ندارد و تنها با یک یا دو بار برس‌کشی و شست‌وشوی فصلی نگهداری می‌شود.
در مناطق با اقلیم خشک مانند تهران و شیراز، چمن طبیعی هزینه نگهداری بسیار بیشتری دارد و استهلاک سیستم آبیاری یکی از مشکلات رایج است.
هزینه تعویض یا ترمیم چمن طبیعی پس از آسیب‌دیدگی یا خشکسالی زیاد است، درحالی‌که چمن مصنوعی در برابر تردد بالا مقاوم‌تر بوده و عمر مفید ۸ تا ۱۰ سال دارد.
برای پروژه‌های بزرگ ورزشی یا مدارس، چمن مصنوعی کاهش هزینه سالانه نگهداری را ممکن می‌سازد و نیاز به پرسنل دائمی ندارد.
نگهداری چمن طبیعی وابسته به فصل، دمای هوا و میزان بارندگی است، درحالی‌که چمن مصنوعی در هر شرایط آبوهوایی ثبات عملکردی دارد و هزینه ثابتی را حفظ می‌کند.
در بلندمدت، چمن مصنوعی انتخاب اقتصادی‌تری است؛ زیرا علاوه بر صرفه‌جویی در آب، مصرف انرژی و هزینه نیروی انسانی را نیز به‌شدت کاهش می‌دهد.
مقایسه عملکرد بازیکنان در زمین چمن مصنوعی و طبیعی
نوع سطح زمین می‌تواند نحوه دویدن، توقف، تغییر مسیر و حتی کنترل توپ را دستخوش تغییر کند. در سال‌های اخیر، بسیاری از باشگاه‌ها و تحلیل‌گران حرفه‌ای فوتبال به دنبال درک تفاوت‌های اجرایی بازیکنان در زمین‌های طبیعی و مصنوعی بوده‌اند.
بازیکنانی که در زمین چمن مصنوعی بازی می‌کنند، اغلب با سطحی سفت‌تر و بدون تغییرات طبیعی زمین مواجه هستند. این موضوع باعث می‌شود که شتاب‌گیری سریع‌تر انجام شود اما توقف ناگهانی نیز فشار بیشتری بر مفاصل وارد کند.
از طرف دیگر، در زمین‌های طبیعی، نرمی سطح به کاهش فشار وارد شده به زانو و مچ کمک می‌کند اما گاهی باعث لغزش یا کندی در عکس‌العمل بازیکن می‌شود. بازیکنان در زمین طبیعی تمرکز بهتری روی لمس توپ دارند، درحالی‌که در زمین مصنوعی، سرعت و دقت پاس‌کاری بیشتر دیده شده است.
در نهایت، انتخاب نوع زمین باید با توجه به سبک بازی تیم، موقعیت جغرافیایی و تعداد جلسات تمرینی هفتگی انجام شود. در بعضی موارد، استفاده ترکیبی از هر دو نوع زمین می‌تواند بهترین عملکرد را برای بازیکنان به همراه داشته باشد.
بررسی ایمنی و احتمال آسیب‌دیدگی در هر دو نوع زمین
برای پاسخ به این پرسش که زمین فوتبال با چمن مصنوعی بهتر است یا چمن طبیعی، بررسی ایمنی بازیکنان نقش مهمی ایفا می‌کند. در سال‌های اخیر، ایمنی بازیکنان به یکی از دغدغه‌های اصلی مربیان و مسئولان باشگاه‌ها تبدیل شده است. نوع زمین، به‌ویژه در شرایط تمرین‌های فشرده یا مسابقات طولانی‌مدت، نقش بزرگی در میزان آسیب‌دیدگی دارد.در زمین چمن مصنوعی، به‌دلیل بافت فشرده‌تر و سفت‌تر، احتمال بروز آسیب‌های کششی و فشار زیاد بر زانو و رباط صلیبی بیشتر است. از طرفی، در این نوع زمین احتمال لیز خوردن یا پیچ خوردن کمتر است چون بازیکن تماس پیوسته‌تری با سطح دارد.
در مقابل، چمن طبیعی با داشتن خاصیت ارتجاعی و نرم بودن، فشار وارد بر مفاصل را کاهش می‌دهد. اما سطح ناهماهنگ یا خیس، احتمال سر خوردن و پیچش مچ را افزایش می‌دهد. همین موضوع گاهی باعث توقف بازی یا لغو مسابقه می‌شود.
در چمن‌های مصنوعی جدید، از لایه‌های ضربه‌گیر (Shock Pads) برای کاهش شدت برخورد استفاده شده است. این تکنولوژی تا حد زیادی آسیب‌های مزمن را کاهش می‌دهد اما نمی‌تواند خطرات را حذف کند.
تاثیر شرایط آبوهوایی بر کیفیت زمین فوتبال
در چمن طبیعی، بارش شدید باعث گل‌آلود شدن زمین و لغزندگی سطح می‌شود. همچنین در فصل تابستان، اگر آبیاری کافی نباشد، زمین خشک شده و ترک می‌خورد. این شرایط باعث کاهش کیفیت بازی و افزایش خطر آسیب می‌شود. در مناطق گرم‌سیر یا کم‌آب، نگهداری چمن طبیعی به‌شدت دشوار است.
از طرف دیگر، چمن مصنوعی مقاومت بیشتری در برابر تغییرات آبوهوایی دارد. به دلیل داشتن سیستم زهکشی (Drainage System)، آب باران به‌سرعت خارج می‌شود و زمین همچنان قابل بازی باقی می‌ماند. این ویژگی در مناطق پر باران یا جایی که زمان مسابقات محدود است، یک مزیت جدی محسوب می‌شود.
تجربه باشگاه‌ها و تیم‌های حرفه‌ای در استفاده از انواع چمن
باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در سراسر دنیا تجربه‌های متفاوتی از کار با چمن‌های طبیعی و مصنوعی داشته‌اند. نوع زمین نه‌تنها بر عملکرد تیم تاثیر دارد، بلکه در برنامه‌ریزی تمرینات و هزینه‌های باشگاه هم موثر است.
برخی باشگاه‌ها مثل باشگاه‌های اسکاندیناوی که در مناطق سرد قرار دارند، به دلیل شرایط آبوهوایی نامناسب برای نگهداری چمن طبیعی، از چمن مصنوعی استفاده می‌کنند. این انتخاب باعث شده زمین‌ها حتی در زمستان هم قابل‌استفاده باشند. در مقابل، باشگاه‌هایی مثل لیورپول و رئال مادرید همچنان از چمن طبیعی استفاده می‌کنند تا تجربه بازی سنتی‌تری را ارائه دهند.
برخی از تیم‌ها با تعویض زمین تمرینی از چمن طبیعی به مصنوعی، تعداد مصدومیت‌های ناشی از سطح زمین را کاهش داده‌اند. همچنین، امکان بازی‌دادن به تیم‌های پایه یا اجاره زمین برای مسابقات محلی نیز افزایش یافته است.
این تجربیات نشان می‌دهد که در پاسخ به سوال زمین فوتبال با چمن مصنوعی بهتر است یا چمن طبیعی؟ نمی‌توان پاسخ واحدی داد. هر باشگاه باید بر اساس شرایط جغرافیایی، هدف تیم، سطح رقابت و بودجه خود تصمیم‌گیری کند.
نتیجه‌گیری: کدام نوع چمن برای زمین فوتبال بهتر است؟
زمین فوتبال با چمن مصنوعی بهتر است یا چمن طبیعی؟ پاسخ این پرسش به کاربرد و شرایط زمین بستگی دارد. در این مقاله بررسی کردیم که چمن مصنوعی، مقاوم‌تر و کم‌هزینه‌تر است. این چمن در طولانی‌مدت به آبیاری، هرس و کود نیاز ندارد و در برابر بارندگی و گرما مقاوم‌تر عمل می‌کند.
از سوی دیگر، چمن طبیعی برای بازیکنان حرفه‌ای انتخاب بهتری است. زیرا نرمی بیشتر آن باعث کاهش آسیب‌های زانو و لگن می‌شود. همچنین در زمین طبیعی، حرکت توپ طبیعی‌تر و کنترل آن ساده‌تر است. اما هزینه نگهداری‌اش بالاست و در هوای خیلی گرم یا خیلی مرطوب، کیفیتش به‌شدت کاهش می‌یابد.
منبع خبر: خبرگزاری برنا
